BREAKDOWN EPISODES
Behind - Episode
EPISODE 1 - REVEAL
Bij start ziet het publiek een mannelijk persoon oplopen die steeds onrustiger wordt in zijn uitingen. Langs de kubus wordt een silhouette zichtbaar, die niet met hem matcht. Het is zijn verborgen/verstoten vrouwelijke energie. Deze komt steeds meer op de voorgrond en vervolgens lijken de twee uiterste energieën elkaar in het midden te vinden, waar ze elkaar aftasten in een duet.
EPISODE 2 - LABELS
De vrouwelijke energie wordt eerst als een “sexy stoeipoes” op de voorgrond neergezet. Nadat we de inner-voice horen spreken transformeert zij in de kubus naar een ruig ogende dame, die haar mannetje weet te staan. In haar jeugd werd ze altijd geconfronteerd met onbegrip en beledigingen van haar omgeving, omdat ze niet in het schoonheidsideaal past van haar omgeving. De conflict die in de kubus ontstaat is een vertolking van hoe zij zich van deze (voor)oordelen vrijvecht en haar doorgaat in haar eigen beeld van vrouw zijn.
Vervolgens zien we haar buiten de kubus bewegen naar de mannelijke persoon, die zich identificeert tussen een groep ruige mannen in de “echte wereld”. Langzaam komen ze nader tot elkaar en ontstaat er rust en harmonie. Totdat er een schim van een geest - als een nare gedachte / negatief zelfbeeld - op de kubus verschijnt. De impact daarvan wordt gedanst door een explosieve power solo. Aan het eind van deze uitbarsting horen we weer de inner-voice spreken.
Vervolgens zien we haar buiten de kubus bewegen naar de mannelijke persoon, die zich identificeert tussen een groep ruige mannen in de “echte wereld”. Langzaam komen ze nader tot elkaar en ontstaat er rust en harmonie. Totdat er een schim van een geest - als een nare gedachte / negatief zelfbeeld - op de kubus verschijnt. De impact daarvan wordt gedanst door een explosieve power solo. Aan het eind van deze uitbarsting horen we weer de inner-voice spreken.
EPISODE 3 - EASY:
Maar de strijd tegen de opkomende depressie gaat in het hoofd verder. Hier duidt het duet dat de “personage” bestaat uit een positief en negatief karakter. Hij ervaart een conflict vanwege zijn zelfbeeld. Zijn goede gevoelens proberen hem in te halen, maar hij heeft enkel oog voor het negatieve.
In zijn hoofd wordt hij overladen met emoties. Hij probeert deze te ontsnappen, maar belandt in een dal. Hij heeft het gevoel dat zijn omgeving hem verstikt! We horen een donderslag, het wordt even donker en een integrerende & poëtische stem neemt het over.
In zijn hoofd wordt hij overladen met emoties. Hij probeert deze te ontsnappen, maar belandt in een dal. Hij heeft het gevoel dat zijn omgeving hem verstikt! We horen een donderslag, het wordt even donker en een integrerende & poëtische stem neemt het over.
EPISODE 4 - MIRROR
Het licht gaat weer aan en we zien de hoofdpersoon (in een andere gedaante) moedeloos met de handen in het haar én gehurkt met zijn rug naar een niet-kloppend zelfbeeld toe, die in spiegelbeeld buiten de kubus zit. Dat de persoon in de kubus niet eruitziet en niet matcht met de persoon buiten de kubus is duidelijk zichtbaar.
Langzaam komen ze tot elkaar en met aantrekken, volgen en afstoten beginnen ze elkaar - soms blindelings - te spiegelen. Maar er is duidelijk een conflict tussen de twee. De persoon aan de buitenkant neemt het over en waagt het erop om contact te leggen met mensen in de samenleving, die ineens ontstaat. Omdat niemand haar “pijn” ziet en ze geen contact kan maken, raakt ze gefrustreerd én zakt ze in elkaar.
Op surrealistische wijze komt haar innerlijke persoon ook op de voorgrond, om haar moed in te praten. Dit resulteert in een ‘haat-liefde’ duet tussen de persoon en haar innerlijk. Ze wordt rustig en dit wordt ook versterkt door een vreugdevol melodietje in de muziek. Het publiek ziet de kubus oplichten met een artistieke interpretatie van vlinders én wordt meegenomen in het hoofd - de kubus - van de persoon.
Langzaam worden de mooie vooruitzichten overgenomen door negatieve gedachten. Deze gedachten worden verbeeld door een eerste persoon die binnensluipt en haar probeert te manipuleren. Er komen steeds meer negatieve gedachten bij. Met vallen en opstaan probeert ze deze “battle” te winnen. Het lukt de dame om haar negatieve gedachte uit haar hoofd (de kubus) te gooien.
Althans dat denkt ze. Ze is nog steeds gefrustreerd en begrijpt niet wat er aan de hand is.
We zien haar op de voorgrond - buiten de kubus -verschijnen. Daar laat ze in haar solo haar complexe strijd met zichzelf zien. Na een tijdje verschijnt ook haar innerlijk op de voorgrond door naar elkaar toe te rennen en elkaar in de armen te vliegen. In het duet zijn ze op zoek naar harmonie. Er zijn twee sprekende en aan elkaar gelinkte momenten, waarbij zowel de persoon als het zelfbeeld even op de ander kan rusten/vertrouwen. Toch blijkt dit niet de oplossing te zijn, want één van de steunpilaren vervaagd en vertrekt als steun.
Uit het niets verschijnt de stem die we vanaf het begin hoorden als persoon buiten de kubus. Hij zegt Knock knock en dit wordt herhaald binnen de tekst. Het legt nadruk op hoe aanschouwers de signalen wel opmerken, maar niet weten hoe te reageren/handelen. Daarnaast is het letterlijk een innerlijke noodkreet vermomd in een poëtisch beschrijving. Want ook al wordt vaak - het gaat goed - gezegd, wordt het duidelijk dat het NIET goed gaat! (Ook al zeg je als automatisch antwoord van wel)
Langzaam komen ze tot elkaar en met aantrekken, volgen en afstoten beginnen ze elkaar - soms blindelings - te spiegelen. Maar er is duidelijk een conflict tussen de twee. De persoon aan de buitenkant neemt het over en waagt het erop om contact te leggen met mensen in de samenleving, die ineens ontstaat. Omdat niemand haar “pijn” ziet en ze geen contact kan maken, raakt ze gefrustreerd én zakt ze in elkaar.
Op surrealistische wijze komt haar innerlijke persoon ook op de voorgrond, om haar moed in te praten. Dit resulteert in een ‘haat-liefde’ duet tussen de persoon en haar innerlijk. Ze wordt rustig en dit wordt ook versterkt door een vreugdevol melodietje in de muziek. Het publiek ziet de kubus oplichten met een artistieke interpretatie van vlinders én wordt meegenomen in het hoofd - de kubus - van de persoon.
Langzaam worden de mooie vooruitzichten overgenomen door negatieve gedachten. Deze gedachten worden verbeeld door een eerste persoon die binnensluipt en haar probeert te manipuleren. Er komen steeds meer negatieve gedachten bij. Met vallen en opstaan probeert ze deze “battle” te winnen. Het lukt de dame om haar negatieve gedachte uit haar hoofd (de kubus) te gooien.
Althans dat denkt ze. Ze is nog steeds gefrustreerd en begrijpt niet wat er aan de hand is.
We zien haar op de voorgrond - buiten de kubus -verschijnen. Daar laat ze in haar solo haar complexe strijd met zichzelf zien. Na een tijdje verschijnt ook haar innerlijk op de voorgrond door naar elkaar toe te rennen en elkaar in de armen te vliegen. In het duet zijn ze op zoek naar harmonie. Er zijn twee sprekende en aan elkaar gelinkte momenten, waarbij zowel de persoon als het zelfbeeld even op de ander kan rusten/vertrouwen. Toch blijkt dit niet de oplossing te zijn, want één van de steunpilaren vervaagd en vertrekt als steun.
Uit het niets verschijnt de stem die we vanaf het begin hoorden als persoon buiten de kubus. Hij zegt Knock knock en dit wordt herhaald binnen de tekst. Het legt nadruk op hoe aanschouwers de signalen wel opmerken, maar niet weten hoe te reageren/handelen. Daarnaast is het letterlijk een innerlijke noodkreet vermomd in een poëtisch beschrijving. Want ook al wordt vaak - het gaat goed - gezegd, wordt het duidelijk dat het NIET goed gaat! (Ook al zeg je als automatisch antwoord van wel)
EPISODE 5 - SELF IMAGE
Er staat nu een persoon in een letterlijk kubus - soortgelijk als de bekende rubiks-cube. Hij probeert zijn omgeving te beïnvloeden en denkt zo zijn probleem te kunnen oplossen. Maar de samenleving die dan weer zichtbaar wordt reageert niet op zijn noodkreten. Alles gaat alleen maar sneller én de vluchtige wereld lijkt onomkeerbaar. Wat de persoon meemaakt neem zijn innerlijke gemoedstoestand compleet over.
Hij raakt verstrikt in al zijn emoties en er ontstaan zichtbaar verschillende complexe patronen. Op dit spannende moment zien we hoe de persoon - in de kubus - bijna stikt door alle verstrengelingen in zijn eigen hoofd. Zijn emoties komen in een complexe dansvorm naar buiten en de persoon is daar op een gegeven moment het middelpunt van. Snel wordt het duidelijk dat alle verstoorde emoties onderdeel zijn van de samenleving. De persoon wordt niet geaccepteerd en dit verstikt hem! Toch horen het letterlijk in zijn stem dat hij zichzelf vervloekt.
De persoon doet een aantal poging om te contact te leggen met de maatschappij, maar ondertussen lukt het hem niet om rust in zijn hoofd te vinden. We zien zijn interne woede aanval in de vorm van een battle tussen twee dansers. De probeert komt centraal te staan in de kubus waar hij nu zelf in een solo laat zien hoe gefrustreerd hij zich voelt en hoe graag hij zich wilt los vechten van de depressie.
Maar de negatieve gedachten komen weer 1 voor 1 binnen én houden hem in een houdgreep. We zien de persoon verstrengeld in een groep emoties. Hij eindigt kruipend op de grond en zo wordt er licht geschenen op hoe hij nu ook buiten de kubus -in het echte leven - te neergeslagen is.
Hij raakt verstrikt in al zijn emoties en er ontstaan zichtbaar verschillende complexe patronen. Op dit spannende moment zien we hoe de persoon - in de kubus - bijna stikt door alle verstrengelingen in zijn eigen hoofd. Zijn emoties komen in een complexe dansvorm naar buiten en de persoon is daar op een gegeven moment het middelpunt van. Snel wordt het duidelijk dat alle verstoorde emoties onderdeel zijn van de samenleving. De persoon wordt niet geaccepteerd en dit verstikt hem! Toch horen het letterlijk in zijn stem dat hij zichzelf vervloekt.
De persoon doet een aantal poging om te contact te leggen met de maatschappij, maar ondertussen lukt het hem niet om rust in zijn hoofd te vinden. We zien zijn interne woede aanval in de vorm van een battle tussen twee dansers. De probeert komt centraal te staan in de kubus waar hij nu zelf in een solo laat zien hoe gefrustreerd hij zich voelt en hoe graag hij zich wilt los vechten van de depressie.
Maar de negatieve gedachten komen weer 1 voor 1 binnen én houden hem in een houdgreep. We zien de persoon verstrengeld in een groep emoties. Hij eindigt kruipend op de grond en zo wordt er licht geschenen op hoe hij nu ook buiten de kubus -in het echte leven - te neergeslagen is.
EPISODE 6 - CRAWL
De teneergeslagen persoon probeert in een duet weer op te krabbelen. Het licht gaat weer aan en zien we de maatschappij vervreemd bewegen en plotseling stil staan. De persoon probeert zich er doorheen te manoeuvreren, terwijl zijn gedachten volloopt met onbegrip. Dit is te zien door hoe de kubus zich langzaam vult. De persoon raakt de kubus aan en alles waarmee het gevuld is geraakt door de samenleving komt in uiting. Ze wordt omringd door de maatschappij en probeert hier op meerdere manieren uit te komen.
Na een moment waarbij iemand haar probeert te troosten én de groep haar weer in een houdgreep houdt, schreeuwt de danser het - in stilte - uit. De maatschappij ebt weg en de danser laat een onrustige solo zien. Ze leidt het publiek naar de kubus, waar alleen onrust te zien is. Vervolgens komt de danser aan de andere kant van de kubus te staan. Ze probeert haar innerlijke onrust te sussen, maar wordt erin getrokken. Nu in de kubus probeert zij haar obstakels te overwinnen en zien we een hand uit de kubus reiken. Helaas, de danser valt van de berg aan obstakels en een emotionele chaos ontstaat.
Na een moment waarbij iemand haar probeert te troosten én de groep haar weer in een houdgreep houdt, schreeuwt de danser het - in stilte - uit. De maatschappij ebt weg en de danser laat een onrustige solo zien. Ze leidt het publiek naar de kubus, waar alleen onrust te zien is. Vervolgens komt de danser aan de andere kant van de kubus te staan. Ze probeert haar innerlijke onrust te sussen, maar wordt erin getrokken. Nu in de kubus probeert zij haar obstakels te overwinnen en zien we een hand uit de kubus reiken. Helaas, de danser valt van de berg aan obstakels en een emotionele chaos ontstaat.
EPISODE 7 - DEPRESSION
Binnen in die chaos vindt een transformatie van de danser plaats en ontstaat er weer een moment van rust. In een het hoofd zijn pogingen te zien waarom de persoon probeert om zich los te wrikken van de (voor)oordelen van de omgeving en/of de eigen negatieve gedachten en te ontsnappen van de houdgreep van een depressie. Pas bij het accepteren van zowel de goede (angels) en negatieve (demons) kant, zien we haar kracht vormgegeven op de kubus als vleugels die openen en sluiten. De innerlijke wind aan energie brengt ons naar een volgende moment.
EPISODE 8 - VEINS
De mannelijke persoon die aan het begin als eerste op toneel verscheen probeert nu buiten de kubus zijn mannelijke en vrouwelijke energie in balans te brengen. Dit mislukt vanwege de maatschappelijke standaarden van wat mannelijk en vrouwelijk is en mag zijn. Vervolgens worden we terug in zijn conflict getrokken met een artistiek beeld over de vele negatieve ervaringen, waaronder het misbruik in zijn jongere jaren.
De persoon laat in een danssolo zijn zoektocht naar zijn ideaalbeeld zien, waarbij hij zowel zijn mannelijke als zijn vrouwelijke energie accepteert, door beide kanten ruimte te geven en beiden te omarmen. Door de interpretatie van de maatschappij - buiten de kubus - ontstaat een conflict, omdat zijn ideaalbeeld nog steeds wordt gezien als twee losse dingen.
Vervolgens verschijnt er een ander artistiek beeld op de kubus, waarbij het lijkt alsof twee engelen de innerlijke keuze van de persoon omarmen. Dit gebeurt onder het luistergenot van zijn inner-voice, die de nieuw hervonden innerlijke kracht op poëtische wijze verteld. Maar ondanks de gevonden innerlijke kracht zien we dat de maatschappij daar niet in meebeweegt.
De persoon laat in een danssolo zijn zoektocht naar zijn ideaalbeeld zien, waarbij hij zowel zijn mannelijke als zijn vrouwelijke energie accepteert, door beide kanten ruimte te geven en beiden te omarmen. Door de interpretatie van de maatschappij - buiten de kubus - ontstaat een conflict, omdat zijn ideaalbeeld nog steeds wordt gezien als twee losse dingen.
Vervolgens verschijnt er een ander artistiek beeld op de kubus, waarbij het lijkt alsof twee engelen de innerlijke keuze van de persoon omarmen. Dit gebeurt onder het luistergenot van zijn inner-voice, die de nieuw hervonden innerlijke kracht op poëtische wijze verteld. Maar ondanks de gevonden innerlijke kracht zien we dat de maatschappij daar niet in meebeweegt.
EPISODE 9 - SOCIETY
De laatste scene breekt aan met rook en blauw/paarse licht, de sfeer wordt grimmig.
De maatschappij gaat nu nog erger de persoon afstoten, misbruiken en mishandelen. Tot het moment waarbij de persoon de kracht vindt om te zeggen: “FUCK SOCIETY”. Alle vooroordelen, slechte ervaringen en negatieve denkbeelden die aan hem vastklampen werpt hij van zich af. Vervolgens laat hij op twee korte momenten een contrast tussen zacht (vrouwelijke energie) en hard (mannelijke energie) zien.
Voor een laatste keer proberen alle vooroordelen, slechte ervaringen en negatieve denkbeelden zich weer vast te klampen aan de persoon. Maar als een engel met twee grote vleugels werpt hij alles van zich af. Hierna horen (en zien) we in de kubus zijn inner-voice zeggen dat het nu EINDELIJK weer van BINNEN GOED GAAT met hem!
Met een abrupte einde ontdoet de persoon zich van alle negativiteit en laat hij zijn werkelijke ik zien. Hierdoor verdwijnen stap voor stap ook zijn negatieve gedachten en begrijpt hij dat hij nu zelf ook uit de negatieve gedachten kan stappen. De voorstelling eindigt daarom met zijn stem: “LEave me Alone I’m doing well”…. (MAAR NU IN POSITIEVE ZIN!)
De maatschappij gaat nu nog erger de persoon afstoten, misbruiken en mishandelen. Tot het moment waarbij de persoon de kracht vindt om te zeggen: “FUCK SOCIETY”. Alle vooroordelen, slechte ervaringen en negatieve denkbeelden die aan hem vastklampen werpt hij van zich af. Vervolgens laat hij op twee korte momenten een contrast tussen zacht (vrouwelijke energie) en hard (mannelijke energie) zien.
Voor een laatste keer proberen alle vooroordelen, slechte ervaringen en negatieve denkbeelden zich weer vast te klampen aan de persoon. Maar als een engel met twee grote vleugels werpt hij alles van zich af. Hierna horen (en zien) we in de kubus zijn inner-voice zeggen dat het nu EINDELIJK weer van BINNEN GOED GAAT met hem!
Met een abrupte einde ontdoet de persoon zich van alle negativiteit en laat hij zijn werkelijke ik zien. Hierdoor verdwijnen stap voor stap ook zijn negatieve gedachten en begrijpt hij dat hij nu zelf ook uit de negatieve gedachten kan stappen. De voorstelling eindigt daarom met zijn stem: “LEave me Alone I’m doing well”…. (MAAR NU IN POSITIEVE ZIN!)